‘Vertrouwend verder’ is het thema van dit magazine. Wat betekent dat voor ons en onze studenten? We zijn in gesprek met Marianne Tucker, een van de onderwijscoördinatoren van het EH-Basisjaar.
‘God is te vertrouwen. Als je dat gelooft, geeft dat zoveel rust en kun je het leven leven. Het is onze diepste wens op de EH dat studenten dat ook mogen ontdekken, dat ze mogen leren wie God is. Hij heeft een plan met de wereld en met ieder mens persoonlijk. Jij mag een rol spelen in dat plan.’
‘God heeft te maken met alles waar je in je leven mee bezig bent. Wij geloven daarom dat God in elk onderdeel van ons programma aanwezig moet zijn. Dat wordt al duidelijk aan het begin van het eerste blok als we met studenten nadenken over waarom de aarde er is en waarom er mensen zijn. We geloven dat het Gods verlangen was om mensen te scheppen, dat Hij het verlangen heeft om een relatie met ons aan te gaan, dat wij ons doel vinden in Hem. Daar hebben we het met studenten over. Dan hebben we het ook over wat het betekent om mens te zijn en hoe je naar jezelf kunt kijken en naar anderen. We leren dat je je identiteit mag vinden in Christus: omdat Christus jou en mij van waarde vindt, mogen we onszelf ook van waarde vinden. Dat alles maakt dat je op een andere manier gaat kijken: naar de gaven en talenten die je gekregen hebt, naar de mensen om je heen, naar de wereld, ga zo maar door.’
‘Er is ongelooflijk veel onzekerheid onder de jongeren die we binnenkrijgen en ik denk dat dat heel veel te maken heeft met de cultuur en de tijd waarin we leven. Er gebeurt zo ontzettend veel in de wereld, er is zoveel chaos, er komt zoveel op je af... Hoe ga je daarmee om?Daarnaast zitten jongeren in een fase waarin ze hun identiteit ontwikkelen: Wie ben ik? Wie wil en mag ik zijn? Waar ben ik goed in? Mag en kan ik iets betekenen in deze wereld? En ik denk dat die adolescentiefase er nu anders uitziet dan in de vorige eeuw. Sociale media maken dat jongeren zich constant vergelijken met anderen. Het gevoel om aan een bepaald plaatje te moeten voldoen is sterk aanwezig.
Daarnaast leven we in een welvaartsmaatschappij, een consumptiecultuur. Alles kan, waardoor je nooit het idee hebt dat je genoeg hebt en altijd meer wilt. Er zijn zo ontzettend veel keuzemogelijkheden dat het heel lastig wordt voor jongeren om te kiezen. Jongeren hebben dus behoefte aan een kader waarbinnen ze keuzes kunnen maken.’
‘Het allerbelangrijkste is dat we dicht bij God leven, dat Híj tot Zijn doel komt, niet wij.’
‘Nee, want als je op jezelf bouwt, blijft alles wankel. Je haalt dan je waarde uit dat wat je hebt, dat wat je kan, je uiterlijk of je gezondheid… Als één van die dingen wegvalt, voelt het alsof je niks meer bent, terwijl het juist zo mooi is dat je uit genade mag leven als je je waarde in Christus vindt. God zegt dat Hij de zwakken en kwetsbaren heeft uitgekozen. Dat is heel mooi. Het kan ook pijnlijk zijn, want wij zijn allemaal dus zwak en kwetsbaar, helaas. Dat vindt ons ego niet leuk. Maar het is ook ontzettend veilig, omdat je weet dat je waarde niet ligt in jezelf, in wat de wereld van je eist. Zelfs al word ik ziek, zelfs al ben ik arm, ook al lukt het me niet om mijn studie aan te kunnen, ik mag er nog steeds zijn.
Voor mij was dit best een openbaring. Ik heb altijd geleerd dat God van me hield, maar ik heb dat toch niet altijd even sterk zo ervaren. Toen ik een jaar of achttien was, was het voor mij echt een herontdekking dat God die waarde geeft, dat Hij werkelijk van mij houdt, omdat de Heere Jezus uit liefde voor mensen is gekruisigd en opgestaan. Het brengt ontspanning om te weten dat Zijn liefde en jouw waarde niet van jou afhangt of van jouw prestaties. Het allerbelangrijkste is dat we dicht bij God leven, dat Híj tot Zijn doel komt, niet wij.’
‘Je hoopt dat studenten zich tijdens het EH-jaar ontwikkelen, dat ze verder groeien in geloof en leren wat dat betekent in hun dagelijks leven. Dat is trouwens niet alleen voor de studenten zo, als staf leren we ook nog dagelijks bij wat het inhoudt om met God te leven. Dat gebeurt niet alleen op de EH, maar dat is een wisselwerking met thuis en de kerkelijke gemeente. We hopen dat we allemaal zout en licht in de wereld zullen zijn. Niet alleen na de EH, maar ook tíjdens de EH.’
‘Het is voor ons op de EH heel belangrijk dat alle vragen gesteld mogen worden.’
‘De laatste jaren zijn we steeds meer bezig met de vraag hoe we studenten in aanraking kunnen brengen met het leven in de maatschappij zodat ze daarin ook hun plek kunnen innemen. Ik denk dat de bescherming die de EH biedt kans geeft om persoonlijk en in geloof te groeien en om na te denken over levensvragen. Het is voor ons op de EH heel belangrijk dat alle vragen gesteld mogen worden. Tegelijkertijd denk ik dat het echt belangrijk is dat je feeling houdt met de maatschappij. Misschien kunnen we daar nog wel meer in doen.
‘Daar ben ik het niet mee eens. Als het oprechte vragen zijn, dan is de kans groot dat die vragen blijven terugkomen, misschien juist wel omdat je ze probeert te negeren. Het is denk ik beter om vragen serieus te bekijken en om daar ook mee naar God te gaan. Stel je worstelt enorm met het lijden in de wereld. Misschien door wat je zelf hebt meegemaakt. Dan denk ik dat het heel goed is om daardoorheen te worstelen in plaats van die vraag uit de weg te gaan. Dat betekent ook de vraag eerlijk bekijken en die uit te spreken naar God en daar misschien wel boosheid bij te voelen of verdriet of teleurstelling. Wij willen naast studenten staan, met hen kijken naar hun vragen, en met de Bijbel als basis naar antwoorden zoeken.’
‘Klopt. We leven in een geseculariseerde samenleving en er komt heel veel op studenten af. Op de EH komt dat nog enigszins gefilterd binnen, maar het is net als voor elke christen belangrijk dat je in alles dicht bij de Heere God leeft, dat je de Heere Jezus in het oog houdt, zodat je Hem kunt volgen. En dat betekent dat het belangrijk is dat, voor zover het van jou afhangt, je je persoonlijke omgang met God voedt en ook dat je een groep hebt waarmee je je geloof kunt delen. Die heb je nodig, zeker in deze tijd.
Een mens is niet bedoeld om geïsoleerd te leven. In je eentje geloven is eigenlijk niet mogelijk. God heeft voor mensen bedoeld dat ze in verbondenheid leven met Hem en met elkaar. Dat heeft Hij vanaf het allereerste begin duidelijk gemaakt en het blijkt ook elke keer weer dat wij mensen dat nodig hebben, omdat we anders eenzaam worden, er hele gekke ideeën op gaan nahouden omdat we niet gescherpt worden, niet de meest gezellige mensen worden, et cetera. Natuurlijk zijn er ook landen waarin het niet mogelijk is dat iemand een geloofsgemeenschap opzoekt en ik geloof zeker dat de Heere ook voor hen zorgt, maar ik denk niet dat dat de normale situatie is.
Dus, ja, studenten kunnen na de EH vertrouwend verdergaan. Niet omdat de wereld zo geweldig is of omdat studenten volgroeid zijn na de EH, maar omdat God te vertrouwen is!’
